Proktologia

U nas uzyskasz pomoc w zakresie:

  • Hemoroidy - żylaki odbytu
  • Szczeliny odbytu
  • Ropnie okołoodbytnicze
  • Choroby jelita grubego
  • Krwawienia z odbytu
  • Ból podczas defekacji
  • Świąd w okolicy odbytu
  • Rektoskopia
  • Anoskopia

Dr Dariusz Sokołowski

Od ponad 20 lat specjalizuje się w proktologii, chirurgii, dermatochirurgii laserowej oraz podologii.

Ukończył Akademię Medyczną w Łodzi. Pracował w I Klinice Chirurgii Ogólnej i Transplantacyjnej.

Ukończył liczne kursy zawodowe podyplomowe, w zakresie swoich specjalizacji.

Czym są Hemoroidy?

rectum Hemoroidy (guzki krwawnicze, żylaki odbytu ) to niewielkie struktury naczyniowe, znajdujące się w kanale odbytu. Są to tkanki ułatwiające kontrolę oddawania stolca, naturalnie występujące w organizmie człowieka. Składają się z licznych połączeń tętniczo-żylnych. Ich zadaniem jest utrzymywanie szczelności odbytu.

Termin hemoroidy

Nazwa pochodzi od greckiego słowa hemoroides oznaczającego przepływ krwi. Hemoroidy to gęsty splot naczyń w błonie śluzowej odbytnicy (łac. rectum). Zadaniem tego splotu jest uszczelnianie odbytnicy razem z wewnętrznym i zewnętrznym zwieraczem odbytu. Splot znajduje się ok. 3-4 cm powyżej odbytu (łac. anus) w kanale odbytu i przy prawidłowej wielkości nie można go wyczuć palcem podczas badania.

O występowaniu hemoroidów medycyna mówi dopiero wówczas, gdy w splocie naczyń dochodzi do zatrzymania krwi i nie może ona swobodnie znaleźć ujścia. Skutkiem tego małe tętniczki ciała jamistego transportują krew o jasno czerwonym kolorze zawierającą tlen, rozszerzają się i tworzą – najczęściej w typowych miejscach – guzkowate wypukłości w błonie śluzowej.

Hemoroidy dzielimy na zewnętrzne i wewnętrzne. Hemoroidy wewnętrzne są pokryte nabłonkiem walcowatym i przejściowym. Występują one w czterech stopniach zaawansowania:

  • I - guzki krwawnicze obecne jedynie w obrębie kanału odbytu, widoczne w anoskopii, nie wypadają poza odbyt.
  • II - guzki krwawnicze, które podczas parcia uwypuklają się na zewnątrz, po czym samoistnie powracają.
  • III - guzki krwawnicze uwypuklają się podczas parcia i wymagają ręcznego odprowadzenia.
  • IV - guzki krwawnicze nieodprowadzalne pozostające stale na zewnątrz odbytu.

Przyczyny powstawania Hemoroidów

  • Siedzący tryb życia
  • Ciąża (40% kobiet cierpi na hemoroidy po porodzie)
  • Praca w pozycji kucznej
  • Intensywna jazda na rowerze
  • Wielogodzinne prowadzenie pojazdów mechanicznych
  • Nieodpowiednia dieta
  • Zaparcia i inne

Ważna informacja!

Czasem bóle lub krwawienie nie są spowodowane przez hemoroidy, może być to nowotwór. Fachowa diagnoza proktologa z Nekmedu wskaże prawidłowe rozpoznanie. Po postawieniu rozpoznania choroby hemoroidalnej, staramy się dopasować odpowiednią metodę leczenia do konkretnego pacjenta. Mając do dyspozycji wiele metod zabiegowych, nieoperacyjnych. wybieramy metodę najbardziej skuteczną u danego pacjenta, starając się zachować najmniejszą inwazyjność.

Typowe objawy choroby hemoroidalnej

Choroba hemoroidalna to najczęściej występujące schorzenie proktologiczne u ludzi. Występuje u 30% do 60% całej populacji ludzkiej. Typowe objawy choroby hemoroidalnej to świąd, pieczenie i sączenie, pozostawianie śladów stolca, jasnoczerwone ślady krwi na stolcu i papierze toaletowym lub bieliźnie, a także uczucie niekompletnego wypróżnienia. Najczęściej występuje kilka objawów łącznie, które dla pacjenta są bardzo nieprzyjemne i mogą znacznie obniżyć komfort życia osoby dotkniętej tą chorobą. Nie wiadomo dokładnie, ile osób cierpi na opisane dolegliwości. Przypuszcza się, że co trzecia osoba po 30 roku życia sporadycznie lub często cierpi na hemoroidy. Wiadomo jednak, że znaczna część osób starszych dotknięta jest tą dolegliwością. Przyczyną krwawienia, bólu, świądu w okolicy odbytu nie zawsze muszą być hemoroidy: skóra wokół ujścia odbytnicy jest bardzo wrażliwa. Łatwo dochodzi tam do podrażnień, pęknięć, skaleczeń lub zapalenia. W ten sposób może dojść np. do powstania szczeliny odbytu. Pod pojęciem tym rozumiemy głębokie pęknięcie lub owrzodzenie śluzówki odbytnicy, w którym w miarę upływu czasu może dojść do zapalenia. Szczelina może powodować ostry ból oraz często nieznaczne krwawienie. W okolicy odbytu dochodzi często także do powstania egzemy okołoodbytniczej (zapalna choroba skóry w okolicy odbytu) oraz łagodnych guzkowatych płatków skóry. Przy częstym występowaniu i utrzymywaniu się dolegliwości w okolicy odbytu należy skonsultować się z lekarzem specjalistą. Za tymi objawami mogą kryć się także poważne schorzenia, co jednak zdarza się stosunkowo rzadko. Tylko badanie lekarskie może wykluczyć takie podejrzenie. Guzki krwawnicze to prawidłowe struktury kanału odbytu. Mają one budowę jamistą i liczne połączenia tętniczo-żylne. Patologiczne poszerzenie guzków krwawniczych prowadzi do rozwoju różnych stopni choroby hemoroidalnej. Według Golighera wyróżniamy 4 stopnie choroby hemoroidalnej.

METODY LECZENIA

Leczenie hemoroidów jest zróżnicowane. Całe postępowanie naszych specjalistów zależy od stadium zaawansowania dolegliwości. W początkowych etapach, gdy są one niewielkie, ulgę przynoszą często leki stosowane według wskazań lekarza, miejscowo w postaci maści i czopków, jak również leki stosowane ogólnie, wpływające na chorobowo zmienione naczynia krwionośne.

W przypadku zmian bardziej zaawansowanych, gdy dolegliwości są znaczne, konieczne jest leczenie zabiegowe. Dzięki postępom medycyny w coraz większej liczbie przypadków jesteśmy w stanie uniknąć pobytu na sali operacyjnej, a co za tym idzie przykrej atmosfery szpitalnej, dotkliwego bólu pooperacyjnego i długiego okresu powrotu do zdrowia. Możliwości takie stwarzają nowoczesne techniki zabiegowego leczenie tej choroby metodą:

  • EVRF,
  • metoda Rafaelo,
  • metoda Celon,
  • laser,
  • fotokoagulacja DGHL,
  • Hemoron,
  • metoda Barrona - opaski gumowe, banding,
  • skleroterapia.

NOWOŚĆ! METODA Rafaelo

Najnowsza z metod tzw. Termokoagulacja falami radiowymi o wysokiej częstotliwości (EVRF, Celon - termoablacja naczyń hemoroidalnych) - są to rewolucyjne i bardzo skuteczne metody w leczeniu hemoroidów.

Aparat jest przeznaczony do leczenia hemoroidów stopnia 1-4. Leczenie zwykle odbywa się w 2 - 4 sesjach trwających 15-20 min w miejscowym znieczuleniu. Po zabiegu pacjent może odczuwać tylko tzw. “puste parcie na stolec”, lub niewielki ból dający się zredukować zwykłymi lekami przeciwbólowymi. Z przeprowadzonych badań klinicznych wynika, że w 95% do wyleczenia wystarczają 2-3 sesje, a pacjenci po tych zabiegach zwykle wracają do normalnej aktywności zawodowej już po 24 godzinach. Z przeprowadzonych badań oceny satysfakcji i skuteczności zabiegów termoablacji hemoroidów (EVRF, CELON) na 1000 pacjentach potwierdzono zadowalające efekty zabiegu, a pacjenci chętnie polecali tę metodę innym. Jest to jedna z najmniej inwazyjnych, bezoperacyjnych metod o bardzo niskim wskaźniku powikłań.

Metoda EVRF jest przeznaczona do leczenia żylaków odbytu wewnętrznych i zewnętrznych 2-4 stopnia. Podstawa tej metody jest ograniczenie przepływu krwi przez sploty hemoroidalne oraz zmniejszenie uniesienia błony śluzowej i wypadania jej przez kanał odbytu.

METODA HEMORON

hemoron Jeśli po przeprowadzonym badaniu lekarskim został Pan/Pani zakwalifikowany do leczenia choroby hemoroidalnej zalecamy metodę HEMORON ®.

Istotą zabiegu Hemoron® jest fakt, że nie usuwa się guzków krwawniczych tylko dąży do zamknięcia naczyń krwionośnych doprowadzających krew do hemoroidów. A więc podczas zabiegu nie występuje żadna resekcja, nie ma rany i bólu. Pamiętajmy, że guzki krwawnicze, z których powstają hemoroidy są nam potrzebne dla prawidłowego utrzymania „szczelnego” odbytu.

Zasada leczenia polega na bezbolesnym działaniu jednobiegunowego przerywanego prądu elektrycznego, pochodzącego z niskonapięciowego źródła, na naczynia doprowadzające krew do guzków hemoroidalnych. Uzyskuje się to poprzez przyłożenie w okolice podstawy guzka hemoroidalnego dwóch elektrod, pomiędzy którymi przepływa prąd przerywany, niskonapięciowy, jednobiegunowy. Badania naukowe wykazały, że Hemoron® powoduje zmniejszenie przepływu krwi w tętniczkach hemoroidalnych nawet o 80%. Pozostałe 20% przepływu umożliwia stopniowe dostosowanie się tkanek do nowych warunków. Zazwyczaj już przy pierwszej kontroli po 14 dniach od zabiegu możemy zauważyć obkurczenie, zmniejszenie wypełnienia krwią hemoroidów i obniżenie ich wilgotności. Nie występuje stan zapalny, towarzyszący martwicy po zupełnym zamknięciu krążenia w splocie naczyniowym – co jest charakterystyczne przy innych metodach usuwania hemoroidów (np. met. Barrona). Równocześnie nie stwierdza się niekorzystnego wpływu zabiegu met. HEMORON na tkanki otaczające naczynia, czyli niemożliwe jest uszkodzenie mięśniówki zwieracza czy innych struktur ściany jelita. Stosując HEMORON nie wywołujemy bólu podczas i po zabiegu, nie występują poważne powikłania jak w przypadku klasycznej operacji hemoroidów, a więc : silne krwawienia, nietrzymanie gazów i stolca w wyniku uszkodzenia zwieraczy, zwężenie odbytu w wyniku bliznowacenia ran po wycięciu hemoroidów.

Metoda HEMORON jest powtarzalna, zaleca się wykonanie co najmniej 3 zabiegów w odstępach co 4-6 tygodni. To przynosi najtrwalsze wyniki leczenia. Zawsze istnieje możliwość wykonania kolejnych zabiegów, jeśli dojdzie do nawrotu dolegliwości.

Zalety metody HEMORON

  • Metoda całkowicie bezbolesna podczas zabiegu jak i w okresie pooperacyjnym
  • Leczy przyczyny a nie objawy choroby
  • Znieczulenie nie jest wymagane
  • Możliwa do zastosowania w stopniu I-III choroby hemoroidalnej
  • Wykonywana ambulatoryjnie
  • Obarczona minimalnym ryzykiem powikłań

Przebieg procedury przy użyciu metody HEMORON

Przygotowanie do zabiegu – najczęściej nie jest wymagane, wystarczy prawidłowe wypróżnienie w dniu zabiegu, ograniczenie diety do płynów od poprzedniego wieczora.

Ułożenie na stole zabiegowym na lewym boku z wyprostowana lewą kończyna dolną i lekko zgiętą prawą kończyną dolną.

Na początku proktolog wprowadza palec z maścią znieczulającą do odbytu celem rozmasowania zwieraczy odbytu. Następnie wprowadza się do odbytu anoskop operacyjny (plastikowa rurka średnicy palca, przez który odbywa się cały zabieg). Lekarz uwidacznia powiększone guzki hemoroidalne. U podstawy każdego guzka przykłada specjalne elektrody. Od tego momentu rozpoczyna się właściwy zabieg – proktolog zwiększa przepływ prądu do momentu, aż Pan/Pani odczuje jakikolwiek dyskomfort (np. pieczenie, mrowienie lub silniejsze parcie na stolec). Wtedy lekarz zmniejszy natężenie prądu do poziomu pełnego komfortu i na takich parametrach przeprowadzi zabieg.

Czas trwania zabiegu jest różny często to ok. 20-30 minut.

Dodatkowe informacje

Po zabiegu nie potrzebne są środki przeciwbólowe ani też żadna specjalna dieta.

Następna wizyta po zabiegu jest ustalana za 14 dni i ustalany jest termin kolejnego zabiegu za 4-6 tygodni.

Metoda Celon

Metoda Celon (termoablacja naczyń hemoroidalnych) jest skuteczną metodą w leczeniu hemoroidów III i IV stopnia oraz jest dostosowana do leczenia żylaków wewnętrznych i zewnętrznych odbytu. Zabieg Celon polega na zamykaniu naczyń hemoroidalnych i koagulacji guzka krwawniczego. Dochodzi do uniesienia żylaków wewnętrznych oraz cofnięcia się do wewnątrz kanału odbytu żylaków zewnętrznych.

Zabieg jest wykonywany w krótkim znieczuleniu ogólnym i trwa ok. 20-30 min. Pacjent jest wypisany po 2 godzinach. Na drugi dzień może wrócić do codziennych zajęć.

Metoda leczenia laserem

Wykorzystując laser naczyniowy wykonuje się fotokoagulację (bezdotykowo) u podstawy hemoroida, co powoduje martwicę w proksymalnej części guzka hemoroidalnego. Jest to najnowocześniejsza metoda leczenia hemoroidów, najbardziej kosztowna. Po zabiegu pacjent wraca do domu. Może powrócić do normalnych zajęć, w przypadku wykonania odparowania hemoroidów zewnętrznych, rany w kanale odbytu goi się za pomocą częstego podmywania z użyciem szarego mydła i środków antyseptycznych.

Metoda Barrona

Podczas 20 minutowego zabiegu zakładane są pierścienie gumowe na podstawy hemoroidów. Dodatkowe wymrożenie podwiązanego guzka powoduje szybsze obumieranie i odpadnięcie.

Po zabiegu może wystąpić silny ból w przypadku zbyt niskiego założenia pierścienia, zakrzepica w sąsiadujących guzkach, zakrzepica brzeżna.

Pacjent po zabiegu jest w stanie wrócić do domu. Niektórzy lekarze zalecają stosować kostki lodu do odbytu w dniu po zabiegu i leżenie z miednicą uniesioną nieco ku górze (na zwiniętym kocu). Zabieg jest powtarzany 2-3 krotnie do uzyskania właściwych wyników. Daje stosunkowo częste nawroty. Metoda historyczna.

Chirurgia ogólna

Każdy przypadek rozpatrywany jest w sposób indywidualny przez naszych specjalistów w dziedzinie chirurgii ogólnej, którzy przeprowadzą Państwa przez cały proces leczenia.

Zabiegi wykonywane przez Naszych specjalistów chirurgów

W ramach chirurgii ogólnej oferujemy Państwu między innymi poniższe usługi:

  • Usuwanie brodawek i znamion skórnych
  • Tłuszczaków
  • Kaszków
  • Nacinanie ropni
  • Wrastające paznokcie
  • Owrzodzenia podudzi
  • Opatrunki
  • Sala zabiegowa: Zabiegi żylaków kończyn dolnych, małoinwazyjne leczenie hemoroidów.

Jak wygląda proces gojenia po usuwaniu zmian?

Wszystko oczywiście zależy od przypadku. Zwykle proces gojenia podzielony jest na kilka etapów:

  • per primam - tak zwane gojenie pierwotne, zwykle w ciągu tygodnia od zabiegu;
  • gojenie pod strupem;
  • ziarninowanie.

Na szybkość gojenia się ran wpływ ma odpowiednia pielęgnacja. Bezpośrednio po wygojeniu ran nie należy wystawiać miejsc zabiegowych na ekspozycję słoneczną, gdyż mogą wystąpić przebarwienia.

W przypadku poszczególnych zabiegów pacjent otrzyma odpowiednią instrukcję na temat prawidłowej pielęgnacji miejsca operowanego.

Dr Dariusz Sokołowski

Od ponad 20 lat specjalizuje się w proktologii, chirurgii, dermatochirurgii laserowej oraz podologii.

Ukończył Akademię Medyczną w Łodzi. Pracował w I Klinice Chirurgii Ogólnej i Transplantacyjnej.

Ukończył liczne kursy zawodowe podyplomowe, w zakresie swoich specjalizacji.

Dr Vyacheslav Brichkovskiy (Sławomir Bryczkowski)

Absolwent Akademii Medycznej w Łodzi. Specjalista w dziedzinie chirurgii ogólnej. Leczy pacjentów ze schorzeniami onkologicznymi, żylakami kończyn dolnych oraz zmianami skórnymi. Swoje ponad 20 letnie doświadczenie nabywał w Klinice Chirurgii Ogólnej i Transplantacyjnej w Szpitalu Klinicznym UM im. Barlickiego oraz w Oddziale Chirurgii Onkologicznej z Pododdziałem Chemioterapii w szpitalu MSWiA w Łodzi, a także świadcząc usługi medyczne z zakresu medycyny ratunkowej.

laser Nasze zalecenia po zabiegu usuwania zmian

Po usunięciu znamion należy dbać o odpowiednie zachowanie higieny miejsca zabiegowego. Należy przyłożyć szczególną uwagę do tego, aby nie narażać obszaru zabiegowego na urazy i zabrudzenia, a także na intensywne działanie wody ani promieni słonecznych. Zabronione jest opalanie się na słońcu i w solarium przez okres co najmniej 2-3 miesięcy.

WAŻNE!

Jeżeli zauważysz niepokojące objawy w trakcie procesu gojenia, niezwłocznie skontaktuj się z naszym specjalistą!

Dermatochirurgia

Dermatochirurgia to usunięcie zmienionej skóry w granicach zdrowych tkanek za pomocą skalpela, elektrokoagulacji, lasera CO2 lub krioterapii. Niemożliwe jest usuwanie zmian skórnych całkowicie bez pozostawienia śladu. Zwykle jest to tylko mało widoczny ślad. Ale zdarza się, że mogą powstać mało atrakcyjne blizny. Najczęściej jest to uzależnione od właściwości tkanki łącznej pacjenta. Wymaga to dokładnego omówienia z lekarzem przed zabiegiem.

laser

Usuwanie zmian skórnych

Zmiany skórne niewątpliwie dla większości z nas stanowią problem estetyczny. Niekiedy ich umiejscowienie w widocznych miejscach wpływa w znaczący sposób na nasze samopoczucie i wizerunek. Pozwól poprawić nam swój komfort życia i umów się na zabieg, a my przeprowadzimy Cię przez cały proces leczenia i doradzimy jakie powinieneś podjąć następne kroki.

Wskazania do zabiegu

  • znamiona barwnikowe (tzw. "pieprzyki")
  • zmiany przednowotworowe i nowotworowe
  • brodawki skóry, brodawki łojotokowe
  • brodawki wirusowe narządów płciowych (kłykciny kończyste)
  • włókniaki
  • zmiany na powiekach
  • kępki żółte (żółtaki)
  • gruczolaki potowe (syringoma)
  • blizny przerosłe (keloidy)
  • kaszaki
  • teleangiektazje - pajączki naczyniowe

Dr Dariusz Sokołowski

Od ponad 20 lat specjalizuje się w proktologii, chirurgii, dermatochirurgii laserowej oraz podologii.

Ukończył Akademię Medyczną w Łodzi. Pracował w I Klinice Chirurgii Ogólnej i Transplantacyjnej.

Ukończył liczne kursy zawodowe podyplomowe, w zakresie swoich specjalizacji.

Dr Vyacheslav Brichkovskiy (Sławomir Bryczkowski)

Absolwent Akademii Medycznej w Łodzi. Specjalista w dziedzinie chirurgii ogólnej. Leczy pacjentów ze schorzeniami onkologicznymi, żylakami kończyn dolnych oraz zmianami skórnymi. Swoje ponad 20 letnie doświadczenie nabywał w Klinice Chirurgii Ogólnej i Transplantacyjnej w Szpitalu Klinicznym UM im. Barlickiego oraz w Oddziale Chirurgii Onkologicznej z Pododdziałem Chemioterapii w szpitalu MSWiA w Łodzi, a także świadcząc usługi medyczne z zakresu medycyny ratunkowej.

Diagnostyka zmian skórnych

Każda zmiana skórna przed usunięciem badana jest makroskopowo (wzrokowo), palpacyjnie, czasami dermatoskopowo. Niektóre zmiany skórne po tradycyjnym wycięciu chirurgicznym trzeba zbadać dodatkowo histopatologicznie. Jest to badanie pod mikroskopem materiału tkankowego pobranego jako wycinek z guza - biopsja wycinkowa, lub wycięcie całego guza - biopsja wycięciowa. Badanie histopatologiczne pozwala odróżnić np. brodawki od włókniaka albo znamię barwnikowe od czerniaka złośliwego. A więc ma generalne znaczenie w podejmowaniu decyzji o dalszym leczeniu. Zasady współczesnej onkologii zabraniają rozpoczęcia terapii bez rozpoznania histopatologicznego.

Jaki jest przebieg zabiegu usunięcia zmiany skórnej?

Lekarz omówi szczegóły zabiegu oraz dalsze postępowanie. Zabiegi wykonywane są w znieczuleniu miejscowym, dzięki czemu są one bezbolesne. Znieczulenie polega na wstrzyknięciu płynnej substancji znieczulającej do tkanki wokół zmiany skórnej. Po usunięciu chirurgicznym z reguły zakłada się szwy i opatrunek, które są zdejmowane po 3 -14 dniach po zabiegu. W okresie pooperacyjnym pacjenci korzystają z niewielkich dawek leków przeciwbólowych. Zaleca się przez kilka dni po zabiegu unikać naciągania skóry w miejscu operowanym, urazów tej okolicy i moczenia opatrunku. Blizna po pewnym czasie ulegnie zmianie - zblednie i zmniejszy się. UWAGA! Nie należy jej opalać.

USG transrektalne (TRUS)

USG transrektalne (TRUS, przezodbytnicze) to badanie, dzięki któremu możemy bardzo dokładnie poznać nieprawidłowości w obrębie odbytu i odbytnicy, takie jak ropnie, szczeliny czy przetoki odbytu, a także zmiany nowotworowe, polipy oraz nacieki zapalne.

Dzięki wykonaniu USG transrektalnego nasi specjaliści są w stanie dobrać najlepszą metodę leczenia.

TRUS

Dr Piotr Narbutt

USG transrektalne wykonuje się w sytuacjach, gdy:

  • mamy problemy z wypróżnianiem się, a także nietrzymaniem gazów i/lub stolca.
  • doświadczamy bólu odbytu i w okolicy odbytu.
  • posiadamy zmiany zapalne okolicy odbytu (m.in. w chorobie Leśniowskiego-Crohn'a)
  • lekarz podejrzewa u nas nowotwór odbytu lub odbytnicy.
  • byliśmy poddani operacji w kanale odbytu.

Przygotowanie do badania

W większości przypadków nie jest wymagane wcześniejsze przygotowanie się do zabiegu, chyba, że lekarz zadecyduje inaczej. Przypominamy, że każdy przypadek jest rozpatrywany indywidualnie, a nasi specjaliści dbają o swoich pacjentów od samego początku, dostarczając im niezbędnej wiedzy z zakresu przygotowania do zabiegów, a także postępowania po nich.

Pacjenci z podejrzeniem guza odbytu lub odbytnicy przed zabiegiem powinni oczyścić jelita za pomocą roztworu do wlewu doodbytniczego.

Przeciwwskazania do badania

Przeciwwskazaniem do USG transrektalnego jest perforacja – czyli „przedziurawienie” odbytu lub odbytnicy, a także znaczne zwężenie odbytu.

Onkologia

Onkologia to nauka o przyczynach powstawania chorób nowotworowych, o patologii i epidemiologii. Zajmuje się zapobieganiem i rozpoznawaniem schorzeń nowotworowych oraz leczeniem osób chorych na nowotwory i opiece nad nimi.

Dr Vyacheslav Brichkovskiy (Sławomir Bryczkowski)

Absolwent Akademii Medycznej w Łodzi. Specjalista w dziedzinie chirurgii ogólnej. Leczy pacjentów ze schorzeniami onkologicznymi, żylakami kończyn dolnych, zmianami skórnymi oraz wymagającymi interwencji i opieki chirurgicznej, w tym specjalistycznego żywienia dojelitowego oraz implantacji portów naczyniowych. Swoje ponad 20 letnie doświadczenie nabywał w Klinice Chirurgii Ogólnej i Transplantacyjnej w Szpitalu Klinicznym UM im. Barlickiego oraz w Oddziale Chirurgii Onkologicznej z Pododdziałem Chemioterapii w szpitalu MSWiA w Łodzi, a także świadcząc usługi medyczne z zakresu medycyny ratunkowej.

Chirurgia onkologiczna

W ramach naszej działalności zajmujemy się:

  • w przypadku raka skóry: wycinaniem, diagnostyką i kontrolą;
  • czerniakami skóry;
  • guzkami piersi - tumorektomia;
  • rakiem piersi - kwalifikacją do operacji;
  • nowotworami przewodu pokarmowego i innymi

Tumorektomia

Jest to miejscowe wycięcie guza piersi. Procedura oszczędzająca, którą stosuje się w momencie, gdy zmiana wykryta w piersiach jest łagodna lub gdy biopsja jest niediagnostyczna i guz wymaga zbadania w całości, aby określić jego charakter.

Obserwuj co dzieje się z Twoim organizmem!

Jeżeli zaobserwujesz u siebie poniższe objawy takie jak:

  • wystąpienie na ciele narośli, guzów, znamion;
  • zmiana kształtu, barwy znamion;
  • wycieki z brodawek sutkowych;
  • krwiomocz, bądź krew w kale;
  • krwawienia między kolejnymi miesiączkami i po menopauzie;
  • bezsenność bądź nadmierna senność;
  • przewlekła gorączka;
  • nie mogące się zagoić rany i owrzodzenia w jamie nosowej i ustnej;
  • długotrwały ból żołądka oraz ból wątroby;
  • drgawki;
  • krwioplucie;
  • zżółkła skóra oraz białkówek oczu;

koniecznie skontaktuj się z jednym z naszych lekarzy.

Biopsja

Biopsja jest rodzajem specjalnego zabiegu diagnostycznego. W czasie jego trwania, w sposób inwazyjny pobierany jest do badania materiał biologiczny z tkanek podejrzanych o obecność w nich zmian chorobowych. Pobrany materiał biologiczny jest następnie przekazywany do badania histopatologicznego, w przebiegu którego specjalista pod mikroskopem ocenia pobrany fragment tkanki. Na tej podstawie można stwierdzić, czy rzeczywiście w “podejrzanej" tkance obecne są zmiany chorobowe (i jakie te zmiany są) czy też w pobranym materiale nie ma żadnych niepokojących zmian.

Flebologia

Jest to dziedzina lekarska zajmująca się chorobami układu żylnego.

  • Żylaki kończyn dolnych
  • Choroby żył
  • Owrzodzenia podudzi
  • Teleangiektazje - pajączki naczyniowe

Żylaki kończyn dolnych, jako choroba dotyczy ponad 50% populacji. Jest to jedna z częstszych chorób układu krwionośnego, która występuje głównie u kobiet. Objawy to charakterystyczne „pajączki na nogach”, bóle i pieczenie nóg. Do czynników ryzyka można zaliczyć małą aktywność fizyczną, otyłość, a także predyspozycje genetyczne. Chorobę można leczyć objawowo, lub zabiegowo, a nieleczona może prowadzić do poważnych powikłań.

Dr Vyacheslav Brichkovskiy (Sławomir Bryczkowski)

Absolwent Akademii Medycznej w Łodzi. Specjalista w dziedzinie chirurgii ogólnej. Leczy pacjentów ze schorzeniami onkologicznymi, żylakami kończyn dolnych, zmianami skórnymi oraz wymagającymi interwencji i opieki chirurgicznej, w tym specjalistycznego żywienia dojelitowego oraz implantacji portów naczyniowych. Swoje ponad 20 letnie doświadczenie nabywał w Klinice Chirurgii Ogólnej i Transplantacyjnej w Szpitalu Klinicznym UM im. Barlickiego oraz w Oddziale Chirurgii Onkologicznej z Pododdziałem Chemioterapii w szpitalu MSWiA w Łodzi, a także świadcząc usługi medyczne z zakresu medycyny ratunkowej.

Objawy narastającej niewydolności żylnej:

  • uczucie ciężkich nóg,
  • nocne skurcze mięśni,
  • obrzęki,
  • widoczne poszerzone sploty żylne,
  • ból,
  • zmiany skórne,
  • przebarwienia,
  • bardzo źle gojące się rany,
  • owrzodzenia.

Diagnostyka

Podstawą w diagnostyce niewydolności żylnej jest badanie USG Doppler. Leczenie polega na wyeliminowaniu widocznych poszerzonych splotów żylnych oraz tych niewidocznych, zmienionych chorobowo.

U Nas

Do leczenia żylaków kończyn dolnych oraz likwidacji pajączków naczyniowych (teleangiektazji, "miotełek żylnych") wykorzystujemy innowacyjna metodę termokoagulacji wewnątrznaczyniowej - metoda Rafaelo. Metoda ta polega na poddaniu żyły działaniu wysokiej temperatury, powodującej jej koagulacje. Odpowiednia temperatura uzyskuje się przesyłając do zakończenia igły lub cewnika fale radiowe o wysokiej częstotliwości. Używane do zabiegu igły i cewniki są izolowane, dzięki czemu miejsce oddziaływania jest ściśle ograniczone, a wpływ na sąsiednie tkanki minimalny.

Inną metodą jaką stosują nasi specjaliści jest skleroterapia. Pod kontrolą wzroku, w przypadku „pajączków”, podawany jest w strzykawką płyn lub piana, które powodują zamknięcie się małych naczynek, a następnie ich zanik.

Z użyciem skleroterapii pianką można leczyć duże żylaki i żyły.